قانون مدنی، تهاتر را یكی از اسباب سقوط تعهدات به شمار آورده است که به موجب آن دو تعهد متقابل که هر یک از طرفین ‏یکی طلبکار و دیگری بدهکار است، ساقط می‌شوند‎.‎‏ تهاتر در لغت به معنای تبادل كالا، پا یا پای، هم‌دیگر را تكذیب كردن، ‏مساوات و برابر شدن می‌باشد. در اصطلاح فقه و حقوق نیز عبارت است از سقوط تعهد به سبب بدهكار بودن طرفین معامله به ‏هم‌دیگر‎.‎
‎ ‎قانون مدنی، تهاتر را یكی از اسباب سقوط تعهدات به شمار آورده است که به موجب آن دو تعهد متقابل که هر یک از طرفین ‏یکی طلبکار و دیگری بدهکار است، ساقط می‌شوند.‏‎ ‎در تهاتر موضوع دو تعهد وجه نقد یا اشیاء مثلی(مانند گندم) و هم‌جنس به ‏مقدار متساوی است که به موجب قرارداد (تهاتر قراردادی) یا قانون (تهاتر قانونی) یا حکم دادگاه (تهاتر قضائی) ساقط می‌شوند‎.‎
‎ ‎مبنای تهاتر
‎ ‎اصلی‌ترین مبنای تهاتر، خرد و عقل انسانی است كه هرگاه دو دین با هم‌دیگر بودند، تحت شرائطی ساقط شوند، بدون این‌كه هر ‏كدام پرداخت گردد‎. ‎مثلاً اگر كسی مبلغی به دیگری بدهكار باشد و از طرفی همان مقدار از او طلب‌كار باشد، این دو دین تحت ‏شرائطی كه خواهد آمد، ساقط می‌شوند بدون این‌كه نیاز به پرداخت باشد. در حقیقت تهاتر یك نوع ایفای تعهد است‎.‎
‎ ‎تهاتررا قانون در بند پنج ماده 264 به عنوان وسیله سقوط تعهدات ذکر کرده است‎.‎
تهاتر برای جلوگیری از تکرار تادیه و ایفاء تعهد است. برای وقوع تهاتر شرایط زیر ضروری است‎:‎
الف) موضوع دین باید کلی باشد‎.‎
ب) دو دین از یک جنس باشد‎.‎
ج) زمان و مکان تادیه یکی باش