انواع مدلهای تصمیم گیری
5 مدل داریم که به ترتیب عبارتند از :
مدل عقلایی : دراین مدل تتصمیم گیرندگان با ید از اطلاعات و دانسته های بالایی برخودرباشند تابتوانند درمورد ارزشها و منافع واهداف و اولویتهای هدفهای گوناگون جوابگو باشند و بتوانند رفتارهای احتمالی اینده را پیش بینی کنند.
2- مدل رضایت بخش
دراین مورد تنها به رضایت بخش بودن بسنده میکنند دراین مدلتنها به تصمیم ها توجه دارد وبه محض انکه تشخیص دهد یکی از انواع مختلف تصمیم او را در جهت رسیدن به هدف اصلی هدایت میکند وهمزمان برخی از نیازهای جنبی او را نیز تامین میکند ان رااز میان سایر گزینه ها برمیگزینند و از تلاشهای دیکر خودداری میکنند .
3- مدل فزاینده
این یک روش محافظه کارانه است وتصمیم گیرندگان در صدد تغییرات بنیادی واساسی درتتصمیمهای قبلی نیستند .
زیرا تصور میکنند که دگرگونی عمده در سیاستگذاری ها مممکن است مشکلات گوناگون و غیر قابل کنترلی درایجاد سازش و توافق میان سیستم سیاسی و محیط اناز لحاظ تبدیل به داده ها به وجود اورد.
4- مدل ببینش فوق العاده
تاکید این مدل بربرخورداری برخی ازتصمیم گیرندگان و سیاستگذاران ازتوانائیها استعدادهای فوق العاده ابتکارات نواوری و خلاقیت است به گونه ای که دریاره ای از موارد وجود این گونه توانائیها نظرها و نقش سایر عوانمل و نهادهای تصمیم گیرنده را تتحت الشعاع خویش قرارمیدهد
5- مدل مختلط
به نوعی نارسائیهایموجود درمدلهای قراینده و عقلایی به حد اقل ممکن کاهش پیدا کند و براساساین مدل تصمیم گیرندگان به طور همزمان جنبه هاودیدگاههای خرد و کلان را درسیاستگذاری مورد توجه قراردهند
تصمیم گیری درسطوح مختلف دررسانه ها به دو سطح انجام میشود.
1- سطوح بالای سازمان به اتخاذ تصمیماتتی ارزشی میپردازد که طی انخط مشی های کلیواستراتژی تعییمیمگردد.
2- تصمیم های مربوط به اموراجرایی و به طور کلی تصمیماتی که از درجه اهمیت کمتری برخوردارند درسطح پایین اتخاذ میشوند