بنام خدا
انواع مدل های تصمیم گیری عبارتند از :
1-مدل عقلایی : در این مدل سیاستگذاران در صدد اتخاذ بهترین تصمیم ها هستند ودر چاچوب سیاستگذاری داخلی هر یک از تصمیم گیرندگان منطقی بودن را بر اساس اولویت های مورد نظر در منافع واهداف سازمان تعبیر وتفسیر می کنند .
2-مدل رضایت بخش : سیاستگذار در این مدل تنها به رضایت بودن تصمیم ها توجه دارد وبه محض آنکه تشخیص دهد یکی از انواع مختلف تصمیم اورا در جهت رسیدن به هدف اصلی هدایت می کند وهمزمان برخی از نیاز های جانبی او را تامین می کند آنرا از میان سایر گزینه ها بر می گزیند واز تلاش برای یافتن بهترین راه خودداری می کند.
3-مدل فزاینده :این روش ، روش محافضه کارانه است وتصمیم گیرندگان در صدد تغییر بنیادی واساسی در تصمیم های قبلی نیستند ،زیرا تصور می کنند که دگرگونی عمده در سیاستگذاری ها ممکن است مشکلات گوناگون وغیر قابل کنترلی در ایجاد سازش وتوافق میان سیستم سیاسی و محیط آن از لحاظ تبدیل نهادها (خواسته ها ومنافع) به داده ها (تصمیم ها)بوجود آورد.
4-مدل بینش فوق العا ده :در این مدل عقیده بر آن است که تصمیم گیرندگانی که از بینش فوق العا ده وخلاقیت بر خوردارند ،عناصر کلیدی سیاستگذاری محسوب می شوند .گاه از این افراد به عنوان شخصیت های بزرگ واستثنایی نام برده می شود.
5-مدل مختلط : در این مدل سعی می شود به نوعی نارساییهای موجود در مدلهای فزاینده وعقلایی به حداقل ممکن کاهش یابد و بر اساس این مدل تصمیم گیرندگان به طور همزمان جنبه ها و دید گاههای خرد وکلان را در سیاستگذاری مورد توجه قرار دهند.

تصمیم گیری در رسانه در دو سطح انجام میگیرد.

1-سطوح بالای سازمان به اتخاذ تصمیمات ارزشی و تعیین استراتژی ها می پردازد .
2-تصمیم مربوط به امور اجرایی که در سطح پایین صور ت می گیرد .