دانشگاه علمی کاربردی واحد13

نام دانشجو :مهدی نجفی

مقطع تحصیلی : کارشناسی

نام رشته : روابط عمومی – اموررسانه

شماره دانشجوئی :91238049290240

نام درس :تفسیرموضوعی قرآن

نام استاد : سرکارخانم کولیوند

موضوع تحقیق :چگونه خداوندرا عبادت کنیم ؟






عبادت خدای متعال با انگیزه های متفاوتی انجام میشود .حضرت علی (ع)

می فرمایند :

گروهی ،خدارابه شوق بهشت می پرستند این عبادت ،بازرگانان است و

گروهی خدارا ازترس عذاب او می پرستند ،این عبادت بردگان است.

وگروهی خدارابرای سپاس او می پرستند ،این عبادت آزادگان است .

هرنوع ازاینگونه مواجهه ها با مساله عبادت تابع شناخت ودیدگاه انسان

است ونظیر آن درسایر رفتارهای انسان مشاهده می شود .

کودک از پزشک فرارمی کند وبایداورا با ترفندهای مختلف به نزد پزشک

برد ،اما همین کودک زمانی که رشد کرده وعقلش کامل میشود ، خود با

رغبت به پزشک مراجعه می کند واوکه زمانی ازیک آمپول فرار می کرد


حال برای جراحی نوبت می گیرد وبرای این کار هزینه های سنگین

می پردازد ودر آخرامر نیز مدیون پزشک خویش ومتشکر ازاوست .

دلیل متفاوت رفتار دردوصحنه فوق ،شناخت انسان است که ،یکی

تنها ثانیه های پیش رو را می بیند ودیگری نگاهی وسیعتریافته و دور

دستها را می بیند .بنابراین روشن است که تفاوت دیدگاهها ،تفاوت
عملکردها را بوجود می آورد .انسانی که به معاد ایمان نیاورده وپذیرش آن

هنوز از عقل به دلش نرسیده است .خدارا برای خواسته های مادی خویش

می خواند . واگر خدا وصال به معشوقش را نصیب او نکند ،ازخدا روی بر

می گرداند وبا اوبه ستیزه می پردازد واگر خدا تمتعات مادی اورا برنیاورد

وپول فراوان دراختیارش قرارندهد خدارا موجودی دروغین می خواند وبه

تمام دلایل منطقی پشت می کند .

اما همین انسان زمانی که ازحصار تنگ مادیات درمی آید و وسعتي به

اندازه ابدیت درپیش روی خویش می بیند .حاضر می شود تمام مرارتها

و سختیهای دنیا را تحمل کند ودست ازبندگی خدا بر ندارد .اینجا تازه

شروع مسیر بندگی است که همراه با ایمان به عالم غیب است .

چنین کسی به دلیل نرسیدن به معشوق ،کفرگویی نمی کند وخدارا آخرین

حربه برای رسیدن به خیالات خود نمی داند .

پس شروع مسیر بندگی ،خود نیاز به یک وسعتی در دید دارد و چنین

مدارجی ازکمال را طی کرده است .

اگرچه عبادتش به طمع بهشت یا ترس از دوزخ باشد و نباید تصور کنیم

که عبادت اینگونه افراد هیچ ارزشی ندارد .
و واقعا کسی نمی تواند شناخت نسبتا صحیحی از بهشت کسب کرده باشد

وبه آن بی رقبت باشد یا اندک تصوری از جهنم برایش حاصل شده باشد

وادعای عدم ترس از آن را بکند .