گردشگری به معنای تمام مسافرتهای که منجر به اقامت حداقل یک شب در مقصد شود اما مدت زمان دور بودن از منزل نباید بیش از یکسال باشد در گردشگری 3 عنصر مهم باید برسی شود .ابتدا هدف ازسفر بعد از هدف بعد زمانی سفر و سپس مو قعیت سفر .گردشگردر فرهنگ وبستر به کسی اطلاق می شود که برای سرگرمی و تفریح یا به قصد امور فرهنگی سفر می کند در فرهنگ فارسی یعنی جهان گردننده آن که در قطار عالم سفر کند .و اما گردشگر در فرهنگ سازمان جهانی گردشگری کسی که برای مدت زمان دسته کم یک شب و کمتر از یکسال به کشوری غیر از وطن خود یا محل سکونت معمولی خود مسافرت می کند و هدف او کار کردن و کسب درآمد نیست . در گردشگری باید به هر جا که میرویم به فرهنگ آنجا احترام بگذاریم و اگر فرهنگ آنجا را بشناسیم به ما خوش می گذرد و اوقات فراغت به معنای آن بخش از بیداری که انسان از تعهدات شغل و کار آزاد است و به طوردلخواه به استراحت -ترمیم قوا -و رفع خستگی جسمی وروحی می پردازد .انواع گردشگری به شرح زیر میباشد
1-گردشگری تاریخی و فرهنگی
2-گردشگری ماجرا جویانه (هدف تخلیه هیجان و انرژی )
3-گردشگری ورزشی (مثلا رفتن به دیزین )
4-گردشگری درمانی ( مثلا رفتن به آبگرم سرین )
5-گردشگری انبوه یا تاریخی که بزرگترین بازار گردشگری جهانی را گردشگری انبوه یا تفریحی تشکیل میدهد
6-گردشگری نوستا لژیک یعنی خاطره ( رفتن ودیدن به مدرسه که قبلا در آن درس میخوانده )
7-گردشگری روستایی