مقدمه
به نظر مي‌رسد كه در عصر حاضر ديپلماسي فربه‌تر از ديپلمات شده است. شاهد نوعي شكاف ميان ديپلماسي و ديپلمات هستيم به ويژه در كشورهاي در حال توسعه اين شكاف مشهود است. در شرايط كنوني در مورد سياست و ديپلماسي نمي‌توان منطقة‌الفراغي قائل شود؛ زيرا امر سياسي از حيطه حكومت‌داران خارج شده و در حوزه‌هاي شخصي افراد نيز وارد شده است. ديگر تلاش براي شكل دادن به انقلابات، سياسي تلقي نمي‌شود بلكه برعكس گپ زدن دو نفر در زيرزمين يك خانه نيز ممكن است سياسي تعبير شود. از اين منظر نوع سخن گفتن، نوع لباس پوشيدن، نوع آرايش كردن افراد نيز ممكن است سياسي توصيف شود. بنابراين سياست تمامي زواياي عمومي و شخصي جوامع را در بر گرفته است. تحت چنين شرايطي، سؤالي كه مطرح مي‌شود آن است كه آيا ديپلمات‌ها و سياست‌مداران هم به همين اندازه توانسته‌اند رشد كنند؟ اگر پاسخ به اين سؤال منفي است، در اين صورت چگونه مي‌توان اين خلأ را پر كرد؟

مقدمه خوبی تهیه فرمودید.
متشکرم