تاریخچه ی اینترنت
قبل از اين سالها فقط بعضي از افراد و شبكه ها از طريق مردم و سيستمهاي BBS كه سيستمهاي فقط متني و بدون گرافيك بودند با يكديگر ارتباط برقرار مي كردند و در واقع فقط عده اي خاص مثل دانشمندان علوم كامپيوتر، دانشگاهيان و مجموعه هاي اطلاعاتي نظامي از اين سيستم ها بهره مي گرفتند.
در سال 1969 وزارت دفاع آمريكا پروژه اي مبتني بر اتصال چند مركز كامپيوتري در سراسر آمريكا را مطرح كرد. پنتاگون شبكه اي را مي خواست كه در صورت تخريب بخشي از آن در اثر بمباران يا حوادث ديگر، بتواند به كار خود ادامه دهد اين شبكه به ARPANET شهرت يافت.
Advanced Rescarch Projects Agency=ARPA
یا آژانس پروژه هاي پژوهشي پيشرفته
اين در واقع تولد اينترنت بود. اين شبكه طوري طراحي شد كه يك بخش مركزي نداشته باشد و لذا مي توانست در صورت تخريب هر بخش، به كار خود ادامه دهد در اين شبكه تارعنكبوتي، در كامپيوتر، از مسيرهاي مختلف مي توانست با كامپيوترهاي ديگر ارتباط برقرار كند و اگر يك يا دو كامپويتر و يا پيوند آنها در شبكه از كار مي افتاد.
بقيه مي توانستند از طريق مسيرهاي صدمه نديده با يكديگر ارتباط برقرار كنند.
در دهه 1980 بنياد ملي علوم (NSF)National science foundation)يك شبكه پايه ارتباطاتي جديد را ساخت تا دانشگاهها و مؤسسات پژوهشي را با پنج مركز ابر كامپيوتري در نقاط مختلف آمريكا ارتباط بدهد و اينترنت بزرگتر شد به همين ترتيب كم كم شركتها و دولتها و مؤسسات در اين شبكه ارتباطي بزرگ وارد شدند و هر روز اينترنت بزرگ و بزرگتر شد و اينترنت كنوني كه مجموعه وسيعي از شبكه هاي بزرگ است بوجود آمد. اين شبكه عمدتاً به وسيله شركتهاي مخابراتي بزرگ اداره مي شود.
از اوايل دهه 1990، رشد استفاده از اينترنت به صورت تصاعدي افزايش چشمگيري يافت و نرم افزارهاي ارتباطي نيز پيشرفته تر شده و به سمت راحت تر كردن ارتباطات حركت كردند. طبق آمار بيش از 51 درصد از كاربران اينترنت، از سال 1995 به بعد وارد شبكه اينترنت شده اند.
به هرحال به نظر مي رسد اينترنت بزرگترين و مهمترين موفقيت در تاريخ نوع بشر مي باشد و سهم بزرگي در دگرگوني تمدن بشري ايفا خواهد كرد.
اينترنت چيست؟
اينترنت يك شبكه جهاني بزرگ است كه ميليونها نفر و ميليونها كامپيوتررا در سراسر دنيا به يكديگر پيوند داده است . مي توان اينترنت را مشابه يك شبكه جهاني تلفن در نظر گرفت. با اين تفاوت كه در شبكه اينترنت به جاي انسان، كامپيوترها از طريق خطوط تلفن به يكديگر متصل ميشوند.
اينترنت يكي از سيستم هاي ارتباطي است كه بيشترين رشد و گسترش را در ميان سيستم هاي ارتباطي در عمر كامپيوتر و ارتباطات داشته است.
اينترنت يك شبكه جهاني كامپيوتري است كه علاوه بر كامپيوترهاي مستقل و شبكه هاي كوچك محلي ، بيشتر شبكه هاي بزرگ جهاني را در خود داده و امكان تبادل اطلاعات را در بين آنها فراهم نموده است. تمام كامپيوترهاي شبكه اينترنت با يك زبان يكسان با يكديگر ارتباط برقرار مي كنند، به عبارت ديگر ارتباطات در اينترنت بر پايه پروتكل TCPIP مي باشد.
اينترنت را مي توان شبكه شبكه ها نيز دانست. اينترنت را مي توان به عنوان جامعه جهاني بزرگي دانست كه امكان مي دهد ميليونها نفر از مردم در سراسر جهان با يكديگر ارتباط برقرار نموده و اطلاعات و عقايد خود را با يكديگر به اشتراك بگذارند. هر منبعي كه در اينترنت وجود دارد بدين دليل است كه فرد يا گروهي، اطلاعات خود را داوطلبانه در اختيار ديگران قرار داده اند. البته منابعي نيز در اينترنت وجود دارد كه با اخذ هزينه در اختيار كاربران قرار مي گيرد.
عملاً اينترنت را هيچ كس هدايت و اداره نمي كند. هيچ سازمان واحدي هزينه هاي اينترنت نمي پردازد بلكه اينترنت توسط جامعه اي جهاني ايجاد، هدايت و كنترل شده و هر روز گسترش مي يابد.
براي مثال شركت ملي صنايع مس ايران، به عنوان سرويس دهنده اين امكان را براي استفاده كاربران شركت ملي صنايع مس ايران ، ايجاد نموده است. در اين روش، هر كدام از كاربران با server مركزي يا پايگاه سرويس دهنده ارتباط داشته و پايگاه وظيفه سرويس دهي اطلاعاتي را به عهده خواهد داشت.هر پايگاه سرويس دهنده با توجه به سياستگذاري هاي خود مي تواند بخش يا بخش هايي از خدمات اينترنت را به كاربران عرضه نمايد. لازم به تذكر است كه هر پايگاه سرويس دهنده مي تواند خدماتي مشابه با خدمات اينترنت را به صورت داخلي براي كاربران فراهم نمايد.
شبكه هاي اطلاعاتي موجود در دنيا :
غير از اينترنت در دنيا شبكه هاي اطلاعاتي گوناگوني وجود دارد كه خدمات متفاوتي را عرضه مي نمايدBitnet,AT&, MCI,Prodigy,comperserve,American Onlie
چند تا از شبكه هاي اطلاعاتي مذكور هستند. براي ارتباط و استفاده از خدمات شبكه هاي فوق، بايد از برنامه هاي سرويس گيرنده مخصوص به هر شبكه استفاده نمود. لازم به تذكر است كه براي ورود به هر كدام از شبكه هاي مذكور بايد اجازه ورود را از مديريت شبكه اخذ كرده و هزينه هاي مربوطه نيز پرداخت شود. نكته قابل توجه اين است برخلاف اينترنت، هر كدام در شبكه هاي فوق، توسط يك بخش مديريتي، سرپرستي و هدايت شده و عمدتاً خدمات تخصصي خاصي را عرضه مي كنند. ولي به هر حال شبكه اينترنت فعلاً بزرگترين و محبوبترين شبكه موجود در دنيا است كه هر روز گسترش بيشتري پيدا مي كند.
ساختار اينترنت :
به منظور استفاده بهينه از اينترنت، بايد كاربران با ساختار اينترنت و چگونگي كار كرد آنها آشنا شوند تمام كامپيوترهاي اينترنت بايد توسط اتصالات سخت افزاري، در شبكه اي جهاني به يكديگر متصل شده و از نظر نرم افزاري به يك زبان يا پروتوكل واحد با يكديگر به تبادل اطلاعات بپردازند در اين فصل در مورد پروتكل TCP/IP ، شبكه هاي كامپيوتري و كلمات و اصطلاحات مختلف كاربري در اينترنت شرح داده خواهد شد.
پروتكل TCP/IP
جهت هماهنگي در ارتباطات و تبادل داده ها، بايد قراردادهاي ارتباطي مشخص و مدوني جهت امكان ايجاد ارتباط گردد. زيرا در صورت عدم وجود قراردادها يا زبان مشترك، امكان تبادل اطلاعات مقدور نخواهد بود. لذا تمام كامپيوترهاي موجود در شبكه اينترنت بايد از پروتكل TCP/IP تبعيت نمايند. در صورتي كه شبكه هاي محلي كوچكي كه به اينترنت متصل شده اند داراي پروتكل هاي ديگري باشند، بايتستي جهت ورود به اينترنت توسط واسطه هاي به شكل مترجم، كه به آنها Gateway گفته مي شود ، پروتكل اختصاصي خود را به TCP/IP تبديل نمايند.

پروتكل TCP/IP چيست؟
اين نام مجموعه بيش از 100قرارداد مي باشد كه براي متصل ساختن كامپيوترها و شبكه ها استفاده مي شوند. نام TCP/IP از دو قرارداد بزرگ به نامهاي Transmission.Control , protocol,Internet protocol اخذ شده است.
در داخل اينترنت اطلاعات به صورت جريان ثابتي بين كامپيوترها منتقل نمي شوند، بلكه داده ها به صورت بسته هاي كوچكي به نام pecket، شكسته شده و انتقال مي يابند.
TCP/IP يك پروتكل با قابليت مسيريابي است ، بدين معني كه در اينترنت هر كدام از packet هاي مذكور كه داراي آدرس اختصاصي هستند، مسير يابي شده و هدايت مي شوند. مسيريابها (Routers) آدرس هر packet را بررسي كرده و آنرا به سمت نزديكترين مسير به سوي كامپيوتر هدف سوق مي دهند.
به عنوان مثال‌، بين دو كامپيوتر در اينترنت، يك پيام در حال تبادل مي باشد.
كامپيوتر اول، پيام را به سمت كامپيوتر دوم ارسال مي كند. ابتدا TCP پيام را به تعدادي Packet تقسيم ميكند. همانگونه كه گفته شد هر packet از طريق شبكه فرستاده مي شوند . در اينجا IP بايد آنها را به كامپيوتر دوم منتقل كند. كار انتقال Packet ها شروع مي شود و در شبكه جهاني به سمت كامپيوتر دوم حركت مي كنند. در بين راه مسيريابهاي موجود در پايگاههاي اينترنتي آدرس Packet ها را بررسي كرده و آنها را به نزديكترين و منطقي ترين مسير راهنمايي مي كنند تا اينكه packet ها به كامپيوتر دوم برسند. حال در كامپيوتر دوم TCP، packet ها را به دريافت كرده و آدرسها و وجود خطاها را بررسي مي نمايد. بعد از اينكه تمام packet ها به درستي دريافت شدند، TCP از شماره هاي موجود در آدرسهاي هر Packet براي ساختن مجدد پيام اصلي استفاده كرد و پيام را بازسازي مي نمايد. بدين ترتيب با استفاده از پروتكل TCP/IP ، داده ها انتقال مي يابند.
به طور خلاصه مي توان گفت ، كار IP گرفتن و انتقال Packet ها از يك مكان به مكان ديگر است و كار TCP اداره جريان و تضمين صحت اطلاعات مي باشد.
:: موضوعات مرتبط: شبکه و اینترنت
:: برچسب‌ها: تاریخچه ی اینترنت, اینترنت, تاریخچه اینترنت, ساختار اینترنت, اینترنت چیست