من برای مدت یک ماه در آموزشگاه زبان مشغول به کار شدم مسله اصلی این بود که من کارمند بودم به نظرم می امد که چون روزانه حدود شش ساعت با بچه ها سر و کله میزدم پس کار اصلی را من انجام میدادم اما رییس آموزشگاه به من کمترین حقوق ممکن را میداد در صورتی که خود ایشان هفته ای سه روز به آموزشگاه سر میزد از نظر من این موضوع بی عدالتی بود چرا که فکر میکردم زحمت اصلی را من میکشم که آموزش میدهم آموزشگاه ما سرپرستی داشت که تمام امورات مربوط به مدرسین و دانش آموزان را کنترل و بررسی میکرد کارش بسیار سنگین به نظر میرسید در واقع ایشان مسئول هر گونه اتفاقی بودند که در آموزشگاه می افتاد ایشان از یک طرف باید پاسخگوی والدین بچه ها می بودند و از طرف دیگر جوابگوی مدیر آموزشگاه . پس من به این نتیجه رسیدم که زحمت اصلی پای سرپرست است اما باز بیشترین پول نصیب رییس آموزشگاه میشود
همسر من شغل آزاد دارد و حدود ده نفر کارگر زیر دست دارد کار اصلی را آنها انجام میدهند اگر حتی یک روز سرکارشان حضور نیابند کار پیش نمیرود درصورتی که حتی شده روزه ها همسرم به محل کارش سر نزده اما کار بی عیب و نقص پیش رفته و مشکلی پیش نیامده اما باز هم حقوق زحمت کشان اصلی در مقابل درآمد همسرم بسیار ناچیز میباشد . این مسله فکر مرا بسیار درگیر کرده بود که چطور اینهمه بی عدالتی اتفاق میفتد؟
اما نکته اصلی و حایز اهمیت این است که سرپرستان یک شغل حتی اگر سر کارشان حضور و فعالیتی نداشته باشند باز