هر نفس آغاز عشق ميرسداز چپ و راست ما به فلك مي رويم عزم تماشا كه راست؟
ما به فلك بوده ايم يار ملك بوده ايم باز همان جا رويم جمله كه ان شهر ماست
خود ز فلك برترينيم وز ملك افزونتريم زين دو چرا نگذريم منزل ما كبرياست
گوهر پاك از كجا عالم خاك از كجا بر چه فرود امديت بار كنيد اين چه جاست؟
بخت جوان يار ما دادن جان كار ما قافله سالار ما فخر جهان مصطفاست
از مه او مه شكافت ديدن او برنتافت ماه چنان بخت يافت او كه كمينه گداست
بوي خوش اين نسيم از شكن زلف اوست شعشعه ي اين خيال زان رخ چون والضحاست
در دل ما درنگر هر دم شق قمر كز نظر ان نظر چشم تو ان سو چراست؟
خلق چو مرغابيان زاده ز درياي جان كي كند اين جا مقام مرغ كز ان بحر خاست؟
بلك به دريا دريم جمله در او حاضريم ور نه ز درياي دل موج پياپي چرا؟
امد موج الست كشتي قالب ببست باز چو كشتي شكست نوبت وصل و لقاست

از كتاب گوهر ادب فارسي