هوش فرهنگي
«هوش فرهنگي» در واقع، تعريف «هوش» در عرصه ي فرهنگ است. مفهوم «هوش فرهنگي» توسط ايرلي و انگ مطرح شد. اين دو «هوش فرهنگي» را به «قابليت يادگيري الگوهاي جديد در تعاملات فرهنگي و ارائة پاسخ‌هاي رفتاري صحيح به اين الگوها» تعريف كرده‌اند.آنها معتقد بودند: در مواجهه با موقعيت‌هاي فرهنگي جديد، به زحمت مي‌توان نشانه‌هاي آشنايي يافت كه بتوان از آنها در برقراري ارتباط سود جست .
در اين موارد، هر كس بايد با توجه به اطلاعات موجود، يك چارچوب شناختي مشترك تدوين كند، حتي اگر اين چارچوب درك كافي از رفتارها و هنجارهاي محلي نداشته باشد . تدوين چنين چارچوبي تنها از عهدة كساني برمي‌آيد كه از هوش فرهنگي بالايي برخوردارند.
در تعريفي ديگر، «هوش فرهنگي» يك قابليت فردي براي درك، تفسير و اقدام اثربخش در موقعيت‌هايي دانسته شده است كه از تنوّع فرهنگي برخوردارند و با آن دسته از مفاهيم مرتبط با هوش سازگار است كه هوش را بيشتر يك توانايي شناختي مي‌دانند.
راه‌هاي تقويت مهارت‌هاي هوش فرهنگي
خوشبختانه برخلاف ساير جنبه‌هاي شخصيت انساني، هوش فرهنگي كساني كه رواني سالم دارند و از نظر حرفه‌اي و شغلي توانمند هستند، قابل پرورش و توسعه است. موارد ذيل در توسعة مهارت‌هاي هوش فرهنگي مؤثر است:
ـ با به‌كارگيري ديدگاه مثبت، نسبت به تفاوت‌هاي فرهنگي، ابعاد فرهنگي سازمان و كاركنان خود را بشناسيد.
ـ با استفاده از روش‌هاي گوناگون همچون مشاهده، پرسش و تفسير، به تجزيه و تحليل سطوح مختلف فرهنگي افراد سازمان اقدام كنيد.
ـ تنوّع فرهنگي را بپذيريد و در خود آمادگي رويارويي با فرهنگ‌هاي مختلف را ايجاد كنيد.
ـ با توجه به ميزان آشنايي با هر فرهنگ، از راهبردهاي خاص آن براي تعامل استفاده كنيد. با نگراني‌هايي همچون ترس از دست دادن هويت و خودمختاري فردي، در خود و كاركنانتان مقابله كنيد. افراد سازمان بايد احساس كنند كه براي آنها و فرهنگشان ارزش قايليد.
ـ دربارة توانمندي‌هاي هوش فرهنگي هر جا احساس ضعف مي‌كنيد، آموزش ببينيد.
ـ چنانچه انگيزة كافي در كسب و توسعة مهارت‌هاي هوش فرهنگي نداريد، در خود اين انگيزه را پرورش دهيد.
ـ از افراد پيرامون خود، كه تجارب موفقي در محيط‌هاي كاري متنوّع دارند، كمك بگيريد.
ـ‌ فراموش نكنيد هوش فرهنگي لازمة بقا در محيط رقابتي است. از اين عنصر كليدي غافل نشويد.