موافقان و مخالفان جهانی شدن
در میان مخالفان جهانی شدن مارکسیست‌ها، نئومارکسیست‌ها و بنیادگرایان اسلامی قرار دارند. به اعتقاد مخالفان این فرآیند اگر امپریالیسم آخرین مرحله سرمایه‌داری باشد، جهانی شدن آخرین مرحله امپریالیسم است. این عده جهانی شدن را ابزار رشد سرمایه‌داری و ایدئولوژی منعکس کننده اراده سلطه‌جویی بر جهان تلقی می‌کنند.

به تعبیر اینان، جهانی شدن به مفهوم واقعی آمریکایی‌سازی، غربی‌سازی و ظهور سرمایه سالاری در قالب جهانی شدن و ترجمان نوینی از استعمار کهن است و الگوهای پیشنهادی غرب در واقع الگوهای سلطه و حاکمیت بر جهان سوم است که اینک به صورت الگوهای فرهنگی و از طریق امپریالیسم رسانه‌ای تبلیغ می‌شود.

دلیل دیگر مخالفان جهانی شدن نگرانی است که این گروه به نابودی آداب و سنن ملی و بومی و در نتیجه این فرآیند دارند.
به نظر این دسته جهان سوم به گونه‌ای یکسویه تولیدات فرهنگی غرب را دریافت می‌کند و ارزش‌های بومی در برابر ارزش‌های جدید قرار گرفته و مغلوب آنها می‌گردد. البته مخالفان رادیکال جهانی شدن، نابودی آداب، سنن و فرهنگ ملی را با تعابیری چون مورد نفوذ و تهاجم قرار گرفتن یاد می‌کنند و معتقدند که غرب با برنامه‌ای مدون و با استفاده از ابزارهای قوی چون ماهواره و ارائه تولیدات فرهنگی‌اش، بخصوص از طریق آگهی‌ها و تبلیغات تجاری، فرهنگ بومی را مورد حمله قرار می‌دهد و این پروژه‌ای است که غرب برای تسهیل و تعمیق تاراج منابع جهان سوم ابداع کرده است.
مخالفان، جهانی شدن را در قالب الگوی «مرکزـ پیرامون » مورد تحلیل قرار داده و بر این مبنا روند مزبور را تهدیدی برای کشورهای منزوی، ضعیف و پیرامونی می‌دانند و معتقدند که این روند شکاف موجود میان این کشورها را تشدید خواهد کرد.
دلیل دیگر مخالفان به موضوعات دینی مربوط می‌شود. به اعتقاد اینان، جهانی شدن ترویج دیدگاه‌های سکولاریستی است و آنچه که در کشورهای جهان سوم در معرض خطر است دین و اعتقادات دینی است.

از نگاه مخالفان میانه‌روتر عدم تطابق ارزش‌های سنتی با ارزش‌های جهانی و حتی مفاهیم حقوق بشر می‌تواند منجر به بروز تضاد گردد.
اما از نگاه موافقان، جهانی شدن موجب برتری یافتن آداب و سنن می‌شود؛ چرا که در این عصر در نتیجه داد و ستد، گفتگوها و مناظراتی که وجود دارد، از حالت اقلیمی و خصوصی به وضعیت جهانی در می‌آید که موجب پویایی و بالندگی آن است و ارزش‌های محلی بدین گونه امکان تجلی بیشتری در کنار دیگر ارزش‌ها و سنن و آداب می‌یابند. اگر مخالفان جهانی شدن دنیای تیره و تاری از این عصر ترسیم می‌کنند که فقر، جنایات سازمان یافته، بیکاری و دیگر ناهنجاری‌های اخلاقی و اجتماعی گسترش می‌یابد، موافقان مدینه فاضله‌ای را متصور هستند که در نتیجه جهانی شدن پدید می‌آید. عصری که موجب رهایی کشورهای جهان سوم از نظام‌های غیر دموکراتیک و برقراری جامعه مدنی بین‌المللی می‌گردد.

در زمینه مذهبی نیز به اعتقاد موافقان، جهانی شدن موجب تحکیم اعتقادات و باورهای دینی می‌شود، چنانچه «رابرتسون» بر این باور است که «حداقل در دوره نسبتاً کوتاهی مذهب و مذهبیت تشدید می‌شود» هانتینگتون نیز معتقد است در عصر جهانی شدن گرایش به دین‌گریزی و سلطه سکولاریسم در نیمه اول قرن بیستم جهت خود را تغییر داده و رویکرد متفاوتی می‌یابد که با ارزش‌های غیر دینی سازگاری ندارد. در این دوران دیگر سخن از سازگار کردن دین با مقتضیات جدید نیست.

این نوزایی دینی تا حدودی به گسترش برخی ادیان در جوامعی که قبلاً پیرو آن دین نبودند، مربوط می‌شود و بخش عمده آن به جوامعی مربوط می‌شود که به دین سنتی جامعه خویش دوباره روی می‌آورند و آن را تقویت می‌کنند.
روش تحقیق زمینه یابی(survey research) یک روش تحقیق است که به منظور جمع آوری اطلاعات و داده ها درباره یک موضوع خاص به صاحب نظران آن موضوع مراجعه می شود. با عنایت به اینکه در این تحقیق در پی بررسی عوامل محیطی موثر بر پدیده جهانی شدن فرهنگ و همچنین ارزیابی و اولویت‌بندی راهبردهای آن از منظر نحبگان فرهنگی و دانشجوی دوره های دکترای دانشگاه امام حسین(ع) با استفاده از ابزار پرسشنامه و در چهارچوب مدل مدیریت راهبردی بودیم، افرادی که برای این پژوهش انتخاب شده اند که با توجه به اهداف تحقیق از اطلاعات غنی در موضوع برخوردار بودند.