خمت استد گرامي خانم خوشنويس سلام و عرض ادب دارم ...
ارتباطات انساني ارتباطات وسیله ای است که از طریق آن انسانها به خلق و حفظ و توسعه روابط خویش با یکدیگر می پردازند و گاهی نیز از
طریق آن روابط تیره و تار شده و حتی به تخریب روابط می انجامد.
فراگرد « مردم بودن » یعنی انسانها فقط با هم گفتگو نمی کنند ، بلکه آنها با هم زندگی می کنند.
چرخه حیاتی یک رابطه شامل سه حالت است :
حالت اول : در این حالت دو نفر کاملا از یکدیگر دور هستند و رابطه ای آن دو را به هم پیوند نمی دهد
حالت دوم : آغاز رابطه با تماس پیرامونی شکل می گیرد
حالت سوم : الف و ب کاملا با یکدیگر می آمیزند و وجه اشتراک نسبتا زیادی پیدا می کنند
مرحله رابطه از آغاز تا جدایی طبق نظریه مارک نپ عبارت است از :
مرحله پیوند شامل :
1- مرحله آغاز : در برگیرنده اولین تلاش برای ایجاد رابطه و گفتگو با شخص تازه ای است که برای اولین بار با او روبرو شده‌ایم

2- مرحله آزمودن : مرحله ای است که در آن سعی می شود از طریق موضوع های مشخص مکالمه ای یا اطلاعاتی در مورد نحوه تفکر و نگرش طرف مقابل به دست آورد
در این مرحله طرفین رابطه ، یکدیگر را می آزمایند و یا به عبارت دیگر سبک و سنگین می کنند

3- مرحله چفت و بند یا سفت کردن : با پدیدار شدن دگرگونی های فراوان ، بین طرفین این رابطه شکل می گیرد.
تاکنون با یکدیگر نزدیک شده و مرحله قبل را گذرانده اند.

4- مرحله کامل کردن یا ادغام : زمانی محقق می شود که دو انسان به یکدیگر به عنوان زوج یا جفت می نگرند.
در ان مرحله هریک از طرفین رابطه سعی در پرورش و نشان دادن خواسته ها ، علایق و نگرش های خویش در جهت توافق طرف مقابل دارد.

5- مرحله پیمان بستن : مرحله ای است که بیشتر رسمی و مبتنی بر مراسم و آئین های مرسوم است ، مثل نامزدی

مرحله جدایی شامل :
1- مرحله افتراق : زمانی به وقوع می پیوندد که دو نفر طرف رابطه یا یکی از آنها احساس کند که رابطه او با دیگری او را کاملا محدود و در چارچوب معینی محبوس کرده و از این رو تصمیم می گیرند که خود را از این قید برهانند

2- مرحله محدود کردن : اشاره به مرحله ای دارد که در آن زوج ها یا طرفین رابطه شروع به کاهش دفعات ارتباط و نیز تقلیل صمیمیت ٱن می کنند

3- مرحله توقف و بی روح شدن : بیانگر افزایش تخریب و تباهی رابطه است که طرفین آن تلاش در حفظ و گاه پیوند مجدد آن دارند
در این مرحله پیام های کلامی یا غیرکلامی بیشتر به گونه ای هستند که عموما میان اشخاص بیگانه رد و بدل می شوند و هیچ رنگی از محبت و جاذبه و گذشت در آنها نیست

4- مرحله پرهیز از یکدیگر : مرحله ای است که در آن می کوشند با ابزار گریز از بار غم و درد رابطه ای که باعث ناراحتی می شود را بکاهند.

5- مرحله جدایی : مرحله آخرین در هر رابطه میان اشخاص یا حداقل میان دو نفر است.
هر پیام به نوعی قابل تفسیر است و باید در نظر داشت که گیرنده پیام آن را به چه نحوی تعبیر و تفسیر کند.
یکی از رضایت بخش ترین پاسخ هایی که ما از طرف مقابل ارتباط خود دریافت می داریم تائید کامل می باشد.
مراحل پاسخ تائید کننده عبارتند از :
1- شناسایی مستقیم : عبارت است از تائید یا پذیرش آنچه شما می گوئید به طریق کلامی یا توسط پاسخ های کلامی

2- بیان احساسات مثبت : که فرد احساس خود را مبنی بر موافق با آنچه گفته شده است به دیگری منتقل کند

3- پاسخ روشن کننده : طرف مقابل فراگرد ارتباط ع سعی در دریافت علایم روشن کننده در محتوای پیام ارسال شده توسط فرستنده پیام می کند.

4- پاسخ حمایت کننده : پاسخ مساعد می دهد و آسایش ، تفهیم و اطمینان یا قوت قلب به همراه می آورد.
پاسخ های تائید نکننده عبارتند از :
1- پاسخ غیر شخصی یا پاسخ های خشک : که بیشتر با عدم استفاده از اول شخص در ساختار عبارتی خود می آیند

2- پاسخ های نفوذ ناپذیر یا بی اعتنا : کاملا فرد مقابل را با بی اعتنایی و عدم توجه مقابل می کند که به او نه توجه و شناسایی کلامی و نه غیر کلامی می دهد

3- پاسخ های بی ربط یا نامربوط : به پرسش شما یا به پیام می دهد او می تواند موضوع را کاملا عوض کند و به چیز دیگری جز آنچه مورد شما بوده است

4- پاسخ های قطع کننده یا گسلنده : قبل از آنکه شما پیام خود را ارسال دارید رابطه شما را با طرف مقابل ارتباطی قطع می کند و به شما اجازه اتمام جمله و ارسال پیام نمی دهد.

5- پاسخ بی ارتباط یا پریشان :این وضع زمانی رخ می دهد که او به گونه ای مداوم از جملاتی پریشان و بی ‌ربط و پرت ، سازمان نیافته و ناتمام استفاده کند.
6- پاسخ ناسازگار یا بی تناسب : پیام های کلامی و غیر کلامی تعارض برانگیز را پدید می آورند.
آنچه در ارتباطات موثر حائز اهمیت است این است که بدانیم چه وقت باید پیام های تائید کننده ارسال و چه زمان غیر تائید کننده ارسال داریم.
برای تفاوت ادراک دو دلیل عمده پیشنهاد شده است :
1- ممکن است اطلاعاتی که برای شخص فاعل در دسترس است با آنچه در اختیار ناظر قرار می گیرد متفاوت باشد.و ناظر فاعل را در زمان خاصی می بیند.
2- هرچند همان اطلاعات که در اختیار فاعل است برای ناظر قابلیت دسترسی داشته باشد آنها به گونه ای متفاوت عمل می کند و هرکدام ، بخش خاصی از آن را بیشتر مورد توجه قرار داده و آن بخش برای او رنگ و بوی بیشتری پیدا می کند.
پنجره جوهری دارای 4 خانه است :
1- منطقه گشوده : نشان دهنده گشودگی عمومی فرد نسبت به جهان است و نمایانگر اشتیاق او برای شناخته شدن توسط دیگران می باشد.

2- منطقه کور : آن دسته از ویژگیهایی از خود است که دیگران آن را مشاهده می کنند و به راحتی آن را در می یابند ولی برای خود فرد قابل دسترس نیست.

3- منطقه پنهان :شما کسی هستید که احتیاط لازم را معمول می دارید. این خانه از چیزهایی پدید آمده است که شما ترجیح می دهید آنها را نزد خود نگاه دارید و به دیگران منتقل نکنید.

4- منطقه ناشناخته :این منطقه شامل آن دسته از خصوصیات شما است که هرگز کشف نشده است ، نه برای شما و نه برای دیگران.
این منطقه شامل آن خصوصیاتی است که در ضمیر ناخودآگاه فرد نقش بسته اند و یا عبارتند از توانایی های ناشناخته فرد.

فراسوی ارتباط : یک راه برای یافتن اطلاعات بیشتر در مورد خود و دیگران توجه به « فراسوی ارتباط » است . فراسوی ارتباط یعنی یعنی ارتباط در مورد ارتباط دیگری.
« فراسوی ارتباط » ، همواره واضح و صریح نیست و برخی موارد به صورت جانبی و غیرواضح در مکالمات و بحث های بین افراد مشخص می شود و شاید در زمان یا زمانهایی مطرح شود که اساسا چندان لازم به نظر نمی رسد و یا اینکه منتظر آن نیستیم.

تعارف خودگشودگی یا خود افشاگری :
1- شامل آن دسته از اظهاراتی است که فرد به گونه ای آگاهانه و تعمدی و اختیاری با دیگران در مورد خود در میان می گذارد.
2- برای اظهاراتی به کار می رود که در مورد فردی باشد که خود آن را می داند و دیگران احتمالا بدان دسترسی پیدا نکرده یا آن را نمی تواند کشف کنند.
با توجه به منظور و مقصد ما، « خود گشودگی » یا « خود افشاگری »شامل آن دسته از اظهاراتی در مورد یک نفر می شود که ارادی است و اشخاص دیگر را به راحتی به آنها دسترسی نیست.

اهمیت خود گشودگی یا خود افشاگری به دلایل عدیده بسیار مهم است از جمله :
1- وقتی که ما در مورد خود ، در مورد احساسات و ادراکات سخن می گوئیم به شناخت بهتری از خویشتن می رسیم و آگاهی بیشتری از خویش و تمایلات خویشتن پیدا می کنیم.
2- « خودگشودگی » یا « خود افشاگری » به « خود بالندگی » منتج می شود.
3- چنانچه اشخاص دیگر بازخوری از رفتار ما به ما برگردانند، ما به برخی از مشکلات و مسائلی که با آن روبه رو هستیم اطلاع حاصل کرده و اشتباهات خود را در می یابیم.
4- « خودگشودگی » یا « خود افشاگری » موجب شکل دهی نگرش مثبت بیشتر در مقابل خود و دیگران می شود.
ناتوانی در « خودگشودگی » یا « خود افشاگری » ، منجر به تضعیف و یا در شدیدترین حالت ، منجر به مرگ رابطه بین انسانها می شود.
مواجهه با خود گشودگی :
اشخاص از گشودن خویش از آن رو نگرانند و از انجام آن ابا دارند که نگرشی منفی نسبت به خود و در بیشتر موارد نگرش منفی تر نسبت به دیگران دارند.
خطر خودگشودگی :
آنان از این در هراس هستند که طرف مقابل از گشودگی رفتاری آنان سوء استفاده کرده و آنان را چون حربه ای بر علیه ایشان به کار گیرد.
هر اندازه به سن کودکی نزدیکتر باشیم ، امکان « خود گشودگی » بیشتری در ما وجود دارد و هر قدر پا به سن می گذاریم و به اصطلاح تجربه می اندوزیم فرا می گیریم که نمی باید خود را بگشائیم و باید بسیاری از چیزها را که احساس می کنیم در خود نگهداریم و آنها را کمتر با دیگران در میان بگذاریم ، چرا که این خود گشودگی موجب آسیب پذیری بیشتر ما می شود و دست دیگران را بر ما گشوده است.
راهنمایی برای خود گشودگی :
« خودگشودگی » یا « خود افشاگری » زمانی به وقوع می پیوندد که ما به گونه ای داوطلبانه چیز یا چیزهایی را در مورد خود به دیگری یا دیگران بگوئیم.
عمل « خود گشودگی » عملی سازنده و فعال است نه منفی و بازدارنده.
« خودگشودگی »نمی تواند یک طرفه باشد و روابط موفق بین اشخاص را شکل دهد.


دانشگاه علمي كاربردي واحد 13


استاد ::سركار خانم خوشنويس


موضوع :: خودگشودگي

درس :: ارتباطات انساني

دانشجو :: عباس عباسقل وند