سئوال- در مورد تاثير روابط مستقیم و غيرمستقيم فرهنگ بر روابط بين الملل توضيح دهيد؟
1- تاثير مستقيم فرهنگهاي ملي بر روابط بين الملل :
فرهنگ به طور مستقيم هم در ورابط غيررسمي (رابطه ملتها با يکديگر) و هم در روابط رسمي و دولتي موثر است.در روابط غيررسمي يعني رابطه مردم و ويژگيهاي فرهنگي يک کشور نقش موثري در جذب شهروندان ساير کشورها و يا ايجاد تنفر در آنها دارد.حجم معاملات شهروندان ايراني با شهروندان ايتاليايي تحت تاثير عادتهاي اين دو ملت قرار دارد چنانچه مردم يکي از اين کشورها در معاملات منظم ، خوش قول و با انصاف باشند کشور ديگر ويژگيهاي متضادي داشته باشند ، روابط تجاري اين دو کشور از استحکام برخوردار نخواهد بود. ازدواج نيز معمولا افراد با کساني که هيچ سنخيت فرهنگي با آنها ندارند ازدواج نمي کنند.
در روابط رسمي نيز فرهنگ مستقيما تاثيرات مهمي دارد.امروزه دولتها بخشي از سياست خارجي خود را به فعاليتهاي فرهنگي اختصاص مي دهند.سفارتخانه ها در کنار روابط سياسي و اقتصادي به امور فرهنگي نيز مي پردازند.تقريبا در همه سفارتخانه هاي ايران در کشورهاي خارجي يک رايزن فرهنگي وجود دارد.
کشورها تلاش مي کنند از طريق فعاليتهاي فرهنگي روابط سياسي و اقتصادي خود را گسترش دهند.مبادله استاد و دانشجو و برگزاري همايشهاي علمي در خاک کشورهاي ديگر ، همايش هاي علمي در داخل کشور با حضور انديشمندان خارجي ، ترجمه کتابهاي خارجي و ....نمونه هايي از فعاليتهاي فرهنگي دولتهاست.
2- تاثير غيرمستقيم فرهنگهاي ملي بر روابط بين الملل :
تقريبا همه فعاليت هاي فردي و اجتماعي ما تحت تاثير فرهنگ ما قرار دارد. در برخي مواقع نسبت به اين اثرگذاري آگاهي داريم و در برخي مواقع به صورت ناخودآگاه مطابق فرهنگ خود عمل مي کنيم.
سياست خارجي که توسط سياستمداران طراحي و اجرا مي گردد نيز از فرهنگ آنان تاثير مي پذيرد. مجموع سياست خارجي کشورها و آثار و عواقب آن روابط بين الملل را تشکيل مي دهد، لذا فرهنگ بطور غيرمستقيم بر روابط بين الملل موثر است.به عنوان مثال بعضي از نظريه پردازان گفته اند سياست خارجي ايران در مورد جنبش هاي آزادي بخش و ابرقدرت ها تحت تاثير فرهنگ ثنويت بوجود آمده است.آنان مي گويند ايراني ها در دوران باستان به دوگانگي خير و شر اعتقاد داشته اند. اهورامزدا را مظهر خير و اهريمن را مظهر شر مي دانستند.معتقد بودند اين دو پيوسته در حال مبارزه با همديگرند و خود را در اردوگاه اهورامزدا مي دانسته اند به همين خاطر شب اول دي ماه که از نظر آنها شب نبرد تاريکي با خورشيد بود شب زنده داري مي کردند و آتش برپا مي کردند تا تاريکي را کاهش دهند و در اين مبارزه به خورشيد کمک کنند. وقتي اسلام وارد ايران شد اين تفکر عميق تر گرديد زيرا اسلام نيز ب ردوگانگي نور و ظلمت خير و شر ، ال... و طاغوت ، ستمگر و ستمديده و غيره تاکيد مي کند.

مورد تایید بوده و موضوع خوبی می باشد . دایره پژوهشی آن را افزایش دهید . مطلب کم میباشد .